vrijdag 8 augustus 2008

Graffiti

Afgelopen vrijdag in de Dijkstraat (Kralingen-West) de officiële start van de graffiti-aanpak. Had ik me verheugd op allerhande 'watergeweld', blijkt dat die graffiti-verwijderaars van de Roteb tegenwoordig vel zachzinniger methoden hebben om graffiti van gevels af te krijgen. In dit geval blijkt het geheim van de smit een chemisch goedje uit Australië te zijn dat de meeste verf uit spuitbussen e.d. in enkele minuten oplost en daarna veeg/spel je het zo van de gevel. Toch allemaal best bewerkelijk nog en er zullen nog wel wat weekje overheen gaan voordat alle graffiti in Kralingen-Crooswijk uit het straatbeeld is verdwenen.

Uit een inventarisatie van begin dit jaar blijkt overigens dat er in onze deelgemeente ruim 1200 m2 graffiti aanwezig is, en dat Kralingen-West de trieste eer heeft de op-één-na meest graffiti-vervuilde wijk van heel Rotterdam te zijn. Ik heb goede hoop dat dat binnenkort heel anders is met de extra opdacht die de Roteb inmiddels heeft gekregen om de hele deelgemeente graffiti vrij te maken en te houden.

Reacties:
Beste Lucas,

Alleerst mijn grote compliment voor het actie nemen in het verwijderen van graffiti in Kralingen!
De kwaliteit van de openbare ruimte in zijn algemeenheid gaat mij als bewoner van Rotterdam en als aankomend architect zeer aan het hart. De kwaliteit van de stedelijke openbare ruimte is volgens mij een directe graadmeter voor het beschavingsniveau van de bevolking en verloedering van diezelfde ruimte zorgt naar mijn idee voor een neerwaartse spiraal.
Ik wil u daarom graag nog enkele tips aan de hand doen waarmee het graffiti probleem mogelijk nog verder teruggedrongen kan worden. Het probleem wat u graffiti noemt heet volgens mij officieel "taggen", het plaatsen van een kleine gespoten of geschreven "handtekening" die over het algemeen geen enkele estetische waarde bezit en waarvan er zeer veel worden geplaatst. Een voorbeeld hiervan is "SOKA" . Die naam kun je op iedere straathoek terugvinden. Dit is natuurlijk iets heel anders dan het plaatsen van de grote "pieces", over het algemeen bijvoorbeeld langs spoorwegtrajecten of op trein. Ik keur dit absoluut niet goed, maar ik denk wel dat het goed is dit onderscheid duidelijk te maken.
Om het taggen aan te pakken is het denk ik nodig in de huid te kruipen van de vermoedelijke daders.
Vermoedelijk gaat het hier vaak om jongens tussen de 12 en 25 jaar die dit doen uit stoerdoenerij. Het is goed om deze groep te confronteren met feit dat de gemeente serieus actie gaat ondernemen tegen het taggen en "het beu is". Als maatregel zou men bijvoorbeeld kunnen denken aan het plaatsen van posters met foto's van bepaalde bekende tags, zoals b.v. "SOKA", te vermelden hoeveel schade de dader al heeft aangericht, dat onherroepelijk gaat ten koste van andere posten in de openbare ruimte bv. aanleg van voetbalkooien ed, maar ook het vermelden dat deze schade op de dader zal worden verhaald en wat dit betekend in b.v straftermen of hoe lang iemand moet werken om dit terug te betalen. Hiermee geef je als gemeente aan dat je het serieus beu bent. Je zou dan zelfs nog kunnen overwegen om een poster te plaatsen wanneer er een dader is gepakt. Op deze manier communiceer je via boodschappen in de openbare ruimte en dus in de taal van de daders. Het is uiteraard ook goed om via scholen bovengenoemde informatie te communiceren.
Wat verder volgens mij goed werkt is het zo snel mogelijk verwijderen van nieuwe tags. Ik begrijp dat de reeds gekozen aanpak hierin reeds voorziet maar wat misschien nog zou helpen is een dienst die b.v. binnen 8 uur de tag verwijdert of wellicht nog slimmer: verpest. Als er iets is waar taggers een hekel aan hebben is het overspuiten van hun tags. Een dienst die binnen 8 uur een eenvoudig verwijderbare verf over de tag aanbrengt vereist weinig middelen en kan daardoor snel handelen. De tag is daardoor onzichtbaar geworden en kan dan vervolgens binnen een aantal dagen definitief verwijderd worden.
Tot zover mijn tips over bestrijding van het taggen.

Wat betreft het verkwanselen van de openbare ruimte mag de gemeente overigens ook wel eens de hand in eigen boezem steken. Hierbij doel ik op het reclamebeleid. In toenemende mate verwordt de openbare ruimte tot een groot reclamebord. Nog even en Rotterdam is net times square. Op steeds meer straathoeken steken enorme reclamepanelen van vele vierkante meters de kop op die allemaal onze aandacht proberen te claimen zonder dat iemand daar om vraagt. Niets is de "creatieve" en rucksichtsloze reclamejongens te gek. "Alles is reclame" is volgens mij hun slogan. Wanneer de gemeente(s) niet een veel strenger beleid hierin gaan voeren zal dit alleen maar verder escaleren en zal de openbare ruimte steeds verder verloederen door volstrekt nutteloze reclameboodschappen die onze aandacht ongevraagd en op onbeschofte wijze afleiden van de schoonheid van de omgeving.
Een goed (slecht) voorbeeld hiervan zijn de loodrecht op de gevel geplaatste borden waar de makelaardij zich tegenwoordig van bedient: In de tegenwoordige huizenmarkt hangen er meestal enkele van dit soort bijzonder goed zichtbare en dus bijzonder ontsierende borden al snel een jaar aan de gevel, daarna gevolgd door een bord dat de makelaar het huis succesvol heeft verkocht wat nog een paar maanden blijft hangen. (Je laat de labels van de winkel toch ook niet aan je jas hangen?).
Iemand (weer zo'n slimme reclamejongen waarschijnlijk...) heeft ooit eens verzonnen dat dit soort borden toch wel erg goed zichtbaar is en vervolgens wordt het door de hele tak gekopieerd met als resultaat dat nederland er weer een behoorlijk stuk lelijker op is geworden. Bovendien heeft geen enkele makelaar er concurrerend voordeel door want iedereen gebruikt die borden...Met andere woorden waarom schrijft de gemeente niet een format voor zo'n bord voor wat voor iedereen herkenbaar is en wat niet de openbare ruimte verpest? Een voorstel hiervoor zou bijvoorbeeld kunnen zijn een rode stip van 30 cm doorsnede waarbinnen de makelaar alle informatie kan plaatsen die hij/zij wil. Deze stip zou dan achter het raam kunnen worden geplakt. Een dergelijk format wordt dan onmiddelijk herkenbaar voor potentiele kopers. Door de grotere uniformiteit bovendien herkenbaarder dan nu het geval is en tegelijkertijd een stuk minder storend.
Het argument dat de identiteit van het kantoor van grote afstand te zien zou moeten zijn slaat nergens op omdat iemand die serieuze interesse heeft in een huis echt wel de moeite doet om even uit zijn auto te stappen om eventuele gegevens te noteren.
Wanneer de gemeente hierin geen strikt regelgevend beleid formuleerd kun je er op wachten tot weer een van die slimme jongens een ander trucje vindt om nog opzichtiger reclame te maken en de concurrentie zal moeten volgen en weer is de stad een stukje verder verpest. Misschien mag een reclametotempaal wel jongens? Ja, laten we rotterdam tot een indianendorp maken!
Ik begrijp dat reclamebeleid natuurlijk een heikel punt is daar het veel inkomsten voor de gemeente oplevert en dat bij verstrenging van de normen deze gelden mogelijk naar andere gemeenten vloeien. Volwassen samenwerking met ander gemeenten is hier daarom ook geboden.

Ik hoop dat u deze informatie ter harte neemt, er iets mee kan en er iets mee doet zodat we met zijn allen kunnen genieten van een openbare ruimte van steeds hogere kwaliteit en wens u veel succes met u werk.

Wennie
 
Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]





<< Homepage

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Aanmelden bij Posts [Atom]