Lucas de Boer blogt

In mei dit jaar hebben we als deelgemeente besloten om mee te werken aan de uitbreiding van de Nieuwe Park Rozenburgschool tot een multifunctionele accommodatie samen met Knooppunt Kralingen. Het succesvolle ouderinitiatief heeft geleid tot een goedlopende gemengde school en de uitbouw daarvan is een logisch vervolg op het succes. Er was (en is) één belangrijke voorwaarde: er moet maximaal ingezet worden op het tegengaan van de mogelijke negatieve gevolgen die de uitbreiding kan hebben voor de omgeving. We willen als deelgemeente binnenkort besluiten of we een door betrokkenen opgesteld pakket inderdaad als het maximaal redelijke beschouwen. Een belangrijk apsect daarbij is het advies dat we van een klankbordgroep van omwonenden (ervaringsdeskundigen) krijgen over dit maatregelenpakket. Ik was gisteravond kort te gast bij de klankbordgroep, omdat ik uit de verslagen van de afgelopen bijeenkomsten het idee kreeg dat het wel eens lastig zou kunnen worden om op korte termijn een duidelijk advies te krijgen.

In een korte inleiding heb ik met name de opdracht van de klankbordgroep en de begrenzing ervan nog eens opnieuw willen verduidelijken: de uitbreiding van de school staat voor de deelgemeente niet ter discussie, maar het moment waarop wij groen licht geven is het moment dat er een maximaal pakket aan maatregelen ligt dat de negatieve ruimtelijke gevonden van de uitbreiding zoveel mogelijk oplost. Het is aan de klankbordgroep om het dagelijks bestuur van de deelgemeente te adviseren of er straks daadwerkelijk een pakket ligt waarvan je redelijkerwijs kunt zeggen dat dit het maximale is. Sommige knelpunten in de omgeving van de school zijn bestaand en nemen niet automatisch toe door de uitbreiding. Dan denk ik bijvoorbeeld aan het risico op (overlastgevende) hangjongeren op het binnenterrein. Het zou mooi zijn als in het kielzog van de bouwplannen zo'n probleem kan worden aangepakt, maar het wordt niet direct door de uitbreiding veroorzaakt dus is eigenlijk meer een extra'tje. Andere knelpunten die worden genoemd stellen het hele plan ter discussie, bijvoorbeeld dat de bouwactiviteiten tot overlast kunnen leiden of dat de school 3 lagen hoog wordt. Bouwactiviteiten leiden nl. altijd tot enige overlast (tijdelijk) en als er geen bouwplan in 3 lagen wordt gebouwd dan kan de school helemaal niet tot de gewenste 24 lokalen uitbreiden. Dat neemt niet weg dat die bouwoverlast tot een minimum beperkt moet worden en dat de school niet hoger moet worden dan noodzakelijk is om het reeds bedachte en benodigde programma erin te realiseren.

Ik heb aangegeven dat ik zeer hecht aan een advies van de klankbordgroep alvorens een besluit te nemen, en dat ik dan ook hoop dat dit advies tijdig gereed is, want in november willen we de knoop doorhakken zodat er geen verdere vertraging ontstaat. Die knoop zou ik toch erg graag mèt een gedegen advies van de klankbordgroep erbij doorhakken. De club mensen die ik gisteravond kort heb ontmoet lijkt me een goede doorsnede van de omwonenden. Er zullen vast veel verschillende opvattingen leven over de (on)wenseljkheid van de uitbreiding dus ik denk dat de betrokkenen er best een flinke kluif aan hebben om tot een afgewogen advies te komen. Ik wens hen daarbij veel succes en wijsheid toe en zie uit naar het resultaat.

Gistermiddag op uitnodiging van Marco van Lent (fractievoorzitter PvdA in Feijenoord) op bezoek in tuindorp Vreewijk. Met hem en Johan Hendersson (oud-dagelijks bestuurder PvdA in Feijenoord) gesproken over de situatie waarin Vreewijk nu is beland. De betrokken bewoners, (deel)gemeente, de eigenaar en verhuurder COM.wonen, minister Plasterk, etc. Het is inmiddels een ingewikkeld circus geworden, waaruit mij in elk geval duidelijk wordt dat de aanvankelijke sloop tenminste grotendeels van de baan is. Intussen wordt op 2 sporen nagedacht over de toekomst van Vreewijk: zowel onder de vleugels van COM.wonen als ook een variant waarbij Vreewijk overgaat in handen van een andere, misschien zelfs niet op e richten corporatie. De stuurgroep experimenten volkshuisvesting (SEV) werkt alle opties nu uit. Belangrijkst is natuurlijk dat enerzijds recht gedaan wordt aan de cultuurhistorische waarde van dit stukje Rotterdam en anderzijds de woningen zo worden dat ze weer een lange tijd meekunnen voor de bewoners, zowel technisch als qua gebruiksmogelijkheden en grootte. Ook zie ik wel een paar woningen waarvan ik me afvraag of die niet beter gesloopt zouden kunnen worden, maar dan gaat het over hele kleine aantallen. Het geheel doet me denken aan de tuindorpen in Amsterdam Noord waarbij ik zo'n tien jaar geleden nauw betrokken was bij de renovatie. ook daar speelde aanvankelijk een discussie over volledige sloop ja/nee (geïnitieerd door de woningcorporatie) die uiteindelijk in behoud en herstel is uitgemond.

Het voorbeeld van Vreewijk doet je wel afvragen of soms de corporatiewereld niet erg ver af is komen te staan van de wijk, de buurt en de bewoners daarvan. Ik spreek met Marco en Johan af dat we dit thema oppakken en in partijverband verder bespreekbaar willen maken.

De SP heeft stedelijk wethouder Hamit Karakus gevraagd een pas op de plaats te maken met de sloop van het 'oude' Nieuw Crooswijk vanwege de trage voortgang van de nieuwbouw. Tja, als SP raadslid Leo de Kleijn 3 weken geleden goed had geluisterd had hij het antwoord al gehad: ik heb tijdens de bespreking van de voortgang van Nieuw Crooswijk in de deelraadscommissie ruimte aangegeven nu een pas op de plaats te maken bij de afgifte van woningonttrekkingsvergunningen. En aangezien niet het College maar het Bestuur van Kralingen-Crooswijk die vergunningen afgeeft, is dat het antwoord op Leo's vraag.

De SP slaagt er in elk geval wèl goed in om oud nieuws tot nieuw nieuws om te vormen want het AD pikt het item naar aanleiding van de SP raadsvragen plots op. En vervolgens naar aanleiding van mijn reactie in het AD van vandaag (klik hier voor het artikel) plotseling verontruste telefoontjes vanuit het stadhuis met de vraag of we nu ineens de kont tegen de krib gooien vanuit de deelgemeente. Dat is natuurlijk niet het geval, en de voorraad inmiddels afgegeven woningontrekkingsvergunningen maakt ook dat onze terughoudendheid bij de afgifte van nieuwe niet direct tot stagnatie leidt.

En dat is ook geenszins de bedoeling. Het is vooral een signaal aan de bouwers om voortgang te laten zien, juist nu er economisch tegenwind is. De zorgen van de SP omtrent de tijd dat een deel van Nieuw Crooswijk braak ligt deel ik overigens. De achterliggende wens van de SP (het plan nu alsnog halverwege stopzetten of veranderen) is echter níet de mijne. Vertraging kan en mag geen afstel van het masterplan betekenen.

Naschrift: ook vrijdag 24 oktober pakt het AD weer groot uit met dit artikel.

Ahmed Aboutaleb wordt de nieuwe burgemeester van Rotterdam. Dat is fantastisch nieuws voor onze stad, en niet alleen voor partijgenoten, maar voor álle Rotterdammers.
Maar waaróm is Aboutaleb de juiste man voor dit ambt? Ik heb drie redenen waarom ik denk dat hij de ideale opvolger van Opstelten is.

Ten eerste is het een hele goeie bestuurder, meer bestuurder dan politicus. Dat is voor een burgemeester heel belangrijk. Dat is iemand die er in de eerste plaats voor moet zorgen dat alle partijen in de politieke arena en daarbuiten goed met elkaar door een deur kunnen zodat de energie gaat zitten in dingen waar de Rotterdammers wat van merken en niet in het bevechten van elkaar. Aboutaleb is daartoe in staat vanuit zijn ervaring en als persoon, daar ben ik van overtuigd.

Ten tweede is het een man met een visie op onze samenleving. Een visie die gevoed is vanuit onder andere zijn Amsterdamse ervaringen. En die ervaringen heeft hij vooral opgedaan in een deel van die stad waarin de grootstedelijke problemen erg lijken op die in Rotterdam. Het lijkt me dan ook eerder een pro dan een contra dat we een burgemeester krijgen die gevormd is in het openbaar bestuur in die andere 'grote' stad.

Een ten derde: Aboutaleb is geen Ivo. Hij is zó anders dan Ivo Opstelten (en tegelijkertijd ook een echte autoriteit), dat dit Rotterdam verder gaat helpen in het vinden van een nieuw evenwicht, waarin ruimte is voor iedereen die de Rotterdamse normen en waarden een warm hart toedraagt, maar tegelijkertijd degenen die onze samenleving saboteren hard worden aangepakt. Het is tijd voor iemand die boven de partijen met een frisse en stevige en aanpak gaat werken aan een nieuw evenwicht. Ahmed Aboutaleb is die iemand. Voor heel Rotterdam. Voor alle politieke partijen in Rotterdam.


klik op afbeelding voor grote versie
uit: Metro, 17 oktober 2009

De deelgemeente Hillegersberg-Schiebroek bestaat dit jaar 25 jaar en organiseerde ter gelegenheid van dit feest vandaag een symposium over het deelgemeentebestel.
Er gebeurden een aantal mooie dingen vandaag. Zo bleken alle sprekers (o.a. Ivo Opstelten, Bert Cremers en Pieter Tops) het erover eens te zijn dat:

• een politiek bestuur op deelgemeenteniveau nodig en gewenst is;
• bestuur dichtbij de burger moet staan (toegankelijk moet zijn);
• frontlijnsturing en gebiedsgericht werken betekent dat op decentraal niveau keuzes tussen en binnen wijken gemaakt moeten worden;
• de slagkracht van bestuurlijke en ambtelijke organisatie soms beter moet en kan, dat geldt voor deelgemeenten maar ook voor stedelijke diensten.

Laten we nu dus ophouden met de discussie of we deelgemeenten moeten willen hebben en ons focussen op hoe we binnengemeentelijk decentraal bestuur zo slagvaardig mogelijk organiseren en inzetten zodat de inwoners van onze stad daar het meest aan hebben. Ivo Opstelten had wel wat suggesties die met name gingen over het beperken van het aantal deelgemeentebestuurders (max 3 per deelgemeente) en deelraadsleden (1/3 minder dan nu), om het aantal politici in deze stad wat in te dammen. Volgens mij niet een oplossing voor een probleem, maar kwaad zal het ook niet doen. Uit eigen ervaring weet ik dat je een deelgemeente prima met z'n drieën kunt besturen, en of we nu 13 of 19 deelraadsleden hebben doet aan het systeem weinig af.

Lucas Bolsius vond vooral het duaal werken in de deelgemeenten een probleem. Behalve hijzelf herkende niemand dat als een echt probleem dus ook de oplossing (afschaffen ervan) lost weinig op. Iets waar Bolsius en Opstelten mekaar in vonden was het idee om ons bestel uit de gemeentewet te halen, omdat daarin o.a. dat dualisme verankerd is. Dat lijkt mij een nutteloze en onwenselijke excercitie. Veel meer bereik je door het gebiedsgericht werken ook te verankeren in deelraden en besturen. gebiedscommissies van de deelraden en gebiedsportefeuillehouders in de deelgemeentebesturen klinkt mij als een prima idee. Ik denk dat een parallelle inhoudelijke portefeuilleverdeling dat helemaal niet meer zo nodig is. Goeie ideeën richting het opstellen van de verkiezingsprogramma's!

klik hier voor speech Ivo Opstelten [pdf]
klik hier voor speech Bert Cremers [pdf]

In Crooswijk is afgelopen donderdag de cursus ‘Leer Ma Fietsen’ van start gegaan. Samen met Gerard Schuiling mocht ik hiervoor afgelopen donderdag in De Tamboer in de Pijperstraat (Crooswijk) het startsein geven. De cursus wordt betaald door de deelgemeente Kralingen-Crooswijk en de stadsregio Rotterdam.

Volgens Latifa Yildiz (opbouwwerkster), is er veel belangstelling voor de cursus. “Voor de eerste cursus is plaats voor zo’n veertig dames, maar we hebben al zeventig inschrijvingen. Ons doel is alle vrouwen in Crooswijk die niet kunnen fietsen deze cursus te laten volgen, zodat zij zich in de toekomst allemaal gemakkelijk in en buiten de wijk op de fiets kunnen verplaatsen”.

De Roteb heeft voor het project oude en opgeknapte tweewielers beschikbaar gesteld, die eerder als 'fietswrak' van de straat gehaald zijn. De deelnemers krijgen aan het eind van de cursus, in januari 2009, een fietsdiploma en kunnen hun fiets dan voor tien euro kopen. Onder de cursisten veel vrouwen van een jaar of 30 tot 40, die niet in Nederland zijn opgegroeid en dus nooit hebben leren fietsen. Ik heb ze uitgelegd dat ik zelf heel veel fiets, en zelfs met 2 kinderen achterop van huis naar de crèche. Sneller dan met de auto en gezonder ook. Na de eerste rondjes op een afgezet parcours (in het park Nieuwe Plantage, één van de 'ringen') viel me op dat de leersnelheid van de deelnemers behoorlijk is: bijna iedereen kon na de eerste ochtend al fietsen. Het enthousiasme van de deelnemers heeft daar vast aan bijgedragen!

Afgelopen woensdag was Lilianne Ploumen, landelijk voorzitter van de PvdA bij ons in Rotterdam op werkbezoek. We hebben haar laten zien hoe Nieuw-Crooswijk er nu bij ligt (veel kaalslag). Lilianne kent de omgeving hier op haar duimpje, aangezien ze zelf in Crooswijk woonde tijdens haar studie aan de EUR. Vervolgens hebben we Vredenoord en Jaffa bezocht. In de laatste buurt staat ook een herstructureringsopgave klaar, maar die is - gelukkig - veel kleinschaliger dan de aanpak in Nieuw-Crooswijk.

Met de aanwezige PvdA-ers hebben we gesproken over de zorgen die er waren in het Nieuw-Crooswijk van 20 jaar geleden en de aanpak die ervoor gaat zorgen dat er een nieuw Nieuw-Crooswijk gaat ontstaan. Maar ook zorgen omtrent de snelheid - of beter: traagheid - waarmee de sloop en nieuwbouw zich voltrekt en de gevolgen die dat heeft voor de leefbaarheid in de buurt. In Jaffa (Kralingen-West) pakken we het daarom binnenkort anders aan: geen grootschalige sloop maar bloksgewijs gefaseerd; geen grootschalige verhuisbewegingen; woningen voor Jan met de pet (huurwoningen en koopwoningen tussen pakweg 150.000 en 250.000, voor gezinnen met een modaal inkomen bereikbaar).